تاریخچه‌ی مساجد بانه‌وره (۲): مسجد جامع حضرت عمر بانه‌وره

ماموستا عبدالغفار میرانی

پس از گرد هم آمدن طایفه‌ی امامی در اوایل پس از انقلاب ۵۷ ایران، جمعیت این آبادی روزافزون رو به افزایش بود. در اوایل دهه‌ی ۶۰ که اولین مسجد بانه‌وره در قسمت جنوب کنونی شهر، ساخته می‌شود. اما پس از بازگشت کسانی چون ماموستا عبدالغفار میرانی، ماموستا محمدامین محمودی و ماموستا محمدرشید محمودی از دیگر روستاهای طایفه‌ی امامی به بانه‌وره و سکونت گزیدن در آن، به فکر ساخت مسجدی جامع برای بانه‌وره می‌گردند که جوابگوی جمعیت روزافزون باشد.

به گفته‌ی افراد معتمد، و سالخورده که در آن زمان ساخت مسجد در بانه‌وره حضور داشته‌اند؛ بانی اصلی ساخت مسجدی جامع برای بانه‌وره، «ماموستا عبدالغفار میرانی» بوده است. و پس از این می‌باشد که ساخت مسجد به جریان می‌افتد. البته قبل اینکه این مسجد ساخته شود، مردم مراسم جمعه و نماز جماعت خود را در مسجد خلفای راشدین، اولین مسجد ساخته‌شده‌ی آبادی، برگزار و اداء می‌نمودند.

به احتمال زیاد، زمان ساخت مسجد به نیمه‌ی دوم دهه‌ی ۶۰ بازمیگردد. به همت خیرین، مسئولین و حمایت و یاری‌های مردمی، ساخت مسجد، در مکانی به نام «دشت آواره» (در بخش غربی کنونی شهر) آغاز می‌گردد. همانطور که در مطلب قبلی مساجد بیان شد، به گفته‌ی ماموستا محمدامین محمودی: «این مکان در اختیار چهار آبادی اطراف، یعنی خانگا (خانقاه، پاوه)، ساتیاری، مزیدی و بله‌ای قرار داشته که مردم طایفه‌ی امامی به توافق آن را می‌خرند».

نگاره‌ای از ماموستایان (از راست به چپ) عبدالغفار میرانی، محمود کریمی، محمدامین محمودی، علی خدامرادی، محمدرشید محمودی

ماموستا محمدامین اینگونه می‌گوید: «آن زمان که ساخت مسجد آغاز گردید، فقط ۸ هزار تومان در اختیار داشتم که از طرف فردی خیّر برای صرف در مسجد داده شده بود». کم‌کم مسجد ساخته و پرداخته می‌شود و مردم شروع به بهره‌برداری از آن می‌نمایند. آنطور که در مطلب «تاریخچه مسجد خلفای راشدین» بیان شد، قرار بر این می‌باشد که چهار مسجد اولی که در بانه‌وره ساخته شود، با نام مبارک چهار خلیفه‌ی اسلام نام نهاده شود، پس به پیروی از این منوال دومین مسجد بانه‌وره با نام «مسجد جامع حضرت عمر (رض)» با زیربنای اولیه‌ی ۴۰۰ مترمربع ثبت می‌شود (هر چند که مساجد بعدی این پیشنهاد را رعایت نمی‌نمایند) و کار خود را آغاز می‌نماید.

مسجد در دو طبقه (طبقه‌ی بالا برای بانوان و طبقه‌ی پایین برای آقایان) با تمامی امکانات لازم یک مسجد در آن زمان ساخته می‌شود. به گفته‌ی کاک آغا میرزایی، خادم چند ده ساله‌ی مسجد، «علی‌محمد باباخاص»، نماینده‌ی دوره‌ی سوم مجلس شورای اسلامی ایران، اهتمام به خرید فرش برای مسجد می‌نماید و مسجد را تماماً فرش می‌نماید. از طرفی، حجره‌ی کوچکی نیز برای پرورش افراد علاقه‌مند به دروس دینی و شرعی در محل کنونی وضوخانه ساخته می‌شود.

به عنوان اولین امام مسجد، این «ماموستا محمدامین محمودی» می‌باشد که مسئولیت همه‌جانبه‌ی مسجد را عهده‌دار می‌شود، روزانه نمازهای یومیه و جمعه‌ها نیز مراسم خطابه و جمعه را برگزار می‌نماید. البته این نیز گفتنی است؛ که قبل از این مراسم جمعه در مسجد خلفای راشدین برگزار می‌شد و در نیمه‌ی دوم دهه ۶۰ است که مراسم جمعه به مسجد جامع حضرت عمر انتقال می‌یابد. ماموستا محمدامین به همراهی ماموستا غفّار، به اداره‌ی بیشتر مسجد اهتمام می‌ورزند و شروع به برگزاری کلاس‌های قرآنی و… می‌نمایند.

: ماموستا محمدامین محمودی

: ماموستا محمدرشید محمودی

مسجد در طول چند دهه، همواره به فعالیت خود اهتمام ورزیده و چراغ مسجد در این مدت از نواهای دل‌انگیز قرآنی و نبوی خاموشی نمی‌یابد. در سال ۷۴ می‌باشد که در مراسمی باشکوه پنج تن از طلبه‌های مسجد یعنی ماموستایان «محسیم کریمی، طاهر قادری، عباس محمودی، عبدالله میرانی و ادریس محمودی» که نزد ماموستا محمدامین و دیگر افراد مربوطه درس خوانده بودند، فارغ‌التحصیل می‌گردند.

در نیمه‌ی دوم دهه‌ی ۸۰ مسجد مورد بازسازی و توسعه دادن قرار می‌گیرد و تا به اندازه‌ی آن بیافزایند، بدینگونه که جوابگوی جمعیت زیاد آبادی گردد. در کنار اینکه مسجد به همت خیرین و مردم محلی مورد توسعه و بازسازی قرار می‌گیرد، خیّر محلی «حاج عبدالله عثمانی» مناره‌ای طلایی‌رنگ به قیمت ۲۵ میلیون تومان برای مسجد خریداری می‌نماید. در همین دهه (هشتاد) می‌باشد که حجره‌ای جدید برای مسجد خریداری میگردد. حال پس از این تعمیرات، بازسازی و توسعه‌ها، زیربنای اصلی مسجد به اندازه‌ای حدوداً ۹۰۰ الی ۱۰۰۰ می‌رسد.

: نمایی از داخل مسجد جامع بانه‌وره – © عکاس: اسحاق احمد

ملا محمدامین در طول سه دهه بدون هیچ چشم‌داشتی فعالیت مستمر خود را انجام داده و پس از این که دیگر به دلیل کهولت سن، توانایی مدیریت و مسئولیت مسجد را ندارد، در سال ۸۷ ماموستا بهزاد رستمی که فارغ‌التحصیل دانشگاه مذاهب بوده را به عنوان امام جدید معرفی می‌نماید. هیئت امناء مسجد نیز اقدام به خرید خانه‌ای برای اسکان امام در سال ۸۸ می‌نمایند و در اینجا می‌باشد که «حسین کوهکن» (حسین عثمانی) معروف به فرهاد ثانی، خالق غار سنگی میگوره، مبلغ ۱۰ میلیون تومان را برای این امر خداپسندانه تقبل می‌نماید.

در سال ۹۱ ملا بهزاد رستمی، پس از امامت ۳-۴ ساله‌ی خود، به یکی از مساجد روستاهای استان کردستان نقل مکان می‌نماید. اینجاست که هیئت امناء شخصی دیگر به نام ماموستا منصور صمیمی را به عنوان امام جدید مسجد انتخاب می‌نمایند. و هم‌اکنون نیز امامت مسجد به عهده‌ی ایشان است.

در سال ۹۳ نیز به همت یکی از خیرین محلی، بخش وضوخانه مسجد بزرگتر می‌شود که موجبات آسودگی و راحتی مردم فراهم نماید.